rozdział 7 czerwona róża

astrid:
Dziś rano obudziła mnie moja sowa. Nazwałam ją eee... Jeszcze jej nie nazwałam. Może...no nie wiem. [napiszcie w komentarzach jak może nazywać się sowa śnieżna Astrid nie licząc oczywiście imienia Hedwiga, wykluczone] Do nóżki miała przypięty list. Starannie wykonany, na zadbanym (bo zwykle pisano na starym nie zadbanym) pergaminie, po prostu cudo.

Astrid. 

Bardzo cię proszę, dziś o północy bądź w dominatorium na dole.  

Czkawka. 

List krótki, ale zrozumiały. Tak więc lekcje przeminęły szybko, a Czkawki nigdzie nie było. 

-,,Pewnie znowu siedzi w bibliotece, zapomniał, że mamy lekcje"-pomyślałam. 

Wieczorem o północy wreszcie go zobaczyłam.  

-Zapraszam Panią-powiedział i pokazał na kominek. Przyjrzałam mu się i zobaczyłam wgłębienie. 

-,,Co mi szkodzi"-pomyślałam. Przecierz on mnie nie wyśmieje. Dotknęłam wgłębienie różdżką i powiedziałam: 

-Disendio-kominek zaczął się ruszać i w końcu odsłonił piękny pokój z kanapą i wypełnionym zapachem róż. 

-Proszę, to dla ciebie-zza moich pleców wyłonił się Czkawka z piękną czerwoną różą. 

-Ja...Nie wiem co powiedzieć. 

-Czyli się podoba. Uff...Już się bałem. 

-Ale czego? 

-Eee...noo...O pacz kolacja!-to go uratowało przed odpowiedzią. Podano kolację składającą się...z moich ulubionych potraw. Zjedliśmy kolację, zatańczyliśmy i zadzwonił dzwonek. 

-Chodź bo za chwilę się pobudzą! 

Pobiegliśmy, przez kominek, potem ubrać się (włożyłam różę od niego we włosy) i zeszliśmy z powrotem na dół w tym samym czasie. 

-Było wspaniale. 

-Fajnie, że ci się podobało. 

Potem lekcje, lekcje i lekcje bez końca...załapałam się na kare u Snapa, bo go poprawiłam  gdy się przejęzyczył. 

No to tyle więc narazie, pa pa, cześć.